Μ’ ένα δελτίο Τύπου που έστειλε το ΚΕΘΕΑ (Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων) - Παρέμβαση, ενημερώνει για την δραματική μείωση της επιχορήγησης που οδηγεί στο κλείσιμο των προγραμμάτων θεραπείας και επανένταξης, ενώ ταυτόχρονα μας καλεί να διαμαρτυρηθούμε γι’ αυτό, την Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου, έξω από το Υπουργείο Υγείας, στις οκτώ το πρωί.
«Σας καλούμε να ενώσετε μαζί μας τη φωνή σας στην κραυγή της αγωνίας για το μέλλον της απεξάρτησης, της ανθρωπιάς, της κοινωνικής αλληλεγγύης», λένε τα μέλη, οι οικογένειες και οι εργαζόμενοι του ΚΕΘΕΑ.
Και είναι απόλυτα επίκαιρη η επίκλησή τους στην ανθρωπιά και στην αλληλεγγύη. Γιατί μία από τις μεγαλύτερες παγίδες της οικονομικής κρίσης είναι ότι μπορεί να αποτελέσει ένα ισχυρό «άλλοθι», για ν’ αρχίσουμε να κάνουμε «εκπτώσεις» σε αυτά που νιώθουμε και σε αυτά που πιστεύουμε.
Συνήθως τα δελτία Τύπου δεν έχουν τίτλο. Το συγκεκριμένο έχει : «Κραυγή αγωνίας.» Όποιος έχει ασχοληθεί με θεραπευτικές κοινότητες θα γνωρίζει ότι η λειτουργία τους καθημερινά, ξεκινάει με μια κραυγή. Αυτή την κραυγή που για κάθε άνθρωπο είναι η ιερή του φωνή, ακριβώς γιατί είναι η αληθινή του φωνή.
Η ιστορία της ροκ μουσικής είναι γεμάτη κραυγές. Τις προάλλες έβλεπα ένα «δημοψήφισμα», με τις δημοφιλέστερες. Αποδίδονταν σε συγκροτήματα όπως οι Deep Purple με το «Highway Star», οι Nirvana με το «Drain you», οι Led Zeppelin με το «Hey hey what can I do», οι AC/DC με το «Let there be rock», οι Rage against the machine με το «Know your enemy», οι Aerosmith με το «Dream on», οι Iron Maiden με το «The number of the beast», οι Guns N’ Roses με το «Welcome to the jungle», οι Radiohead με το «Creep», οι The Who με το «Won’t get fooled again» κλπ
Εκτός από κραυγές, η ιστορία της ροκ είναι γεμάτη με ναρκωτικά.
Ή κατά μία άλλη εκδοχή, η ιστορία της ροκ είναι γεμάτη με κραυγές, γιατί είναι γεμάτη με ναρκωτικά. Προσωπικά πιστεύω ότι η σχέση της ροκ με τα ναρκωτικά, μόνο τυχαία δεν είναι. Κάποιοι φρόντισαν, να ρίξουν το ροκ στα ναρκωτικά. Ας μην ξεχνάμε ότι ιστορικά οι ρίζες του βρίσκονται στη δεκαετία του ’60, τότε που νέοι άνθρωποι διεκδικούσαν ειρήνη, ελευθερία, δικαιοσύνη, οικολογική συνείδηση και κοινωνική ισότητα για όλο τον κόσμο. Και μέσα από αυτό το μουσικό ρεύμα που έβρισκε απίστευτη ανταπόκριση και εξαπλωνόταν ραγδαία, όλες αυτές τις αξίες μπορούσαν να τις επικοινωνήσουν, θέτοντας σε αμφισβήτηση την καθεστηκυία τάξη. Μ’ έναν τρόπο πολύ άμεσο, απλό και αποτελεσματικό.
Σε κάθε περίπτωση το να μάθεις απέξω ένα τραγούδι είναι πολύ πιο εύκολο και διασκεδαστικό από το να μάθεις απέξω το «κομμουνιστικό μανιφέστο», για παράδειγμα. Επειδή ωστόσο το σύστημα «έχει τον τρόπο του» και την «αυτοάμυνα του», χτύπησε τη ροκ μουσική «εκ των έσω». Δεν θα γινόταν άλλωστε να την καταστείλει με βίαιο τρόπο. Βασίστηκε σε μια απλή και αλάνθαστη εξίσωση. Εθισμός, ίσον εξάρτηση. Εξάρτηση, ίσον υποταγή. Άρα, εθισμός ίσον υποταγή. Και έτσι, «μ’ ένα σμπάρο, πέτυχε δύο τρυγόνια» : Μπόρεσε να ελέγξει ένα ειρηνιστικό και επαναστατικό κίνημα καταφέρνοντας μάλιστα εναντίον του καίρια χτυπήματα (αφού οι «ηγέτες του», προτού προλάβουν να δώσουν οποιαδήποτε άλλη μάχη έχαναν την βασική με την ζωή, λόγω υπερβολικής δόσης) και ταυτόχρονα, μπόρεσε να δημιουργήσει μια ιδανική αγορά, για να την τροφοδοτεί με το συνεχώς ανανεωμένο προϊόν. Έτσι από την μαριχουάνα και το χασίς, φτάσαμε στο LSD, το κρακ, την κοκαΐνη και δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, σε κάτι που στη βιομηχανία του star system της ροκ, θα «έκανε θραύση» και πολύ καλό τζίρο, αποφέροντας έτσι πολλά εκατομμύρια.
Τα γράφω αυτά, γιατί πιστεύω ότι ένα σάιτ για το ροκ, μπορεί να «χωράει» ένα δελτίο Τύπου του ΚΕΘΕΑ. Μπορεί να «χωράει» την ελπίδα των ανθρώπων που παλεύουν «για μια ζωή χωρίς ουσίες και δεκανίκια», καθώς προσπαθούν και αγωνίζονται ενάντια στις φτηνές λύσεις - χορήγηση υποκατάστατων ουσιών και μόνο - «λύσεις» που τελικά, εγκλωβίζουν τους εξαρτημένους στη χρήση.
Τα γράφω αυτά, γιατί πιστεύω ότι το ροκ, δεν είναι μόνο ένα είδος μουσικής. Είναι μια στάση ζωής. Ή μάλλον ένας τρόπος, να διεκδικείς τη ζωή. Μια ζωή, χωρίς εξαρτήσεις και υποταγές. Μια ζωή όχι έτσι όπως θέλουν να σου την σερβίρουν, αλλά έτσι όπως εσύ, έχεις αποφασίσει να την «γευτείς».
Όλγα Νικολαΐδου /rockme.gr
KANE LIKE ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ WWW.TSEKOURATOI.GR
Previous Article
Posting Komentar